Dag 23, dinsdag 2 oktober

De laatste hele dag in Amerika. We zijn al vroeg wakker. Zien Martin nog, voor hij naar z’n werk gaat. Ontbijten met een kop koffie en een stuk quiche. En in het gezelschap van Martin en Angée. Zien Bella even voor ze opgehaald wordt om naar school te gaan.

Om 11 uur gaat Angée naar de Primary School Boones Ferry, ze hebben tot 3 uur een ‘Book fair’ in de bibliotheek. Zij werkt daarbij.

Wij gaan nog even winkelen en lunchen bij de Subway, een tuna sandwich. In Woodburn slagen we bij de outlet in de Walt Disney winkel voor een cadeautje voor Sam. Ook nog iets anders voor hem.

‘s Middags zijn we weer terug en pakken we onze koffers en handbagage in. Na half 3 loop ik (is maar 15 minuten lopen) nog even naar Angée in de school. Ik kijk rond, het ziet er gezellig uit, al die boeken. Er zijn ook wat klanten. Om 3 uur gaan we samen naar huis, ik mag meerijden?. Aren heeft intussen de schoot van de achterdeurklink gerepareerd.

‘s Avonds gaan we eten bij de Sushi Bar waar we 5 jaar geleden en nog een keer eerder, geweest zijn. Ook dat is weer heel gezellig en het eten is lekker.

En na de laatste avond nog op de bank hangend met elkaar (Bella niet, die is met haar huiswerk bezig) doorgebracht te hebben, gaan we allemaal een bed opzoeken...onze voorlopig weer laatste nacht bij onze gastvrije en lieve familie...

Dag 22, maandag 1 oktober

Op deze op een na hele dag hier hebben we een tocht naar Mount Hood ondernomen. Weer door een mooi, afwisselend gebied. We zijn via de weg naast (en ten zuiden van) de Columbia River gereden en zijn op een gegeven moment rechts afgeslagen naar Mount Hood, dat is ook een klein plaatsje, een km of 20, 30 van Mount Hood, bij de Timberline Lodge, een hotel-restaurant aan de voet van de berg. In de winter erg in trek bij skiërs en snowboarders. Nu vonden we het er erg koud! Maar 9 gr. C. En de wind was ook erg koud...dus vest aan én de jas! Helaas was er van de berg niet veel te zien, het was erg bewolkt, de top was niet eens te zien. Er stonden wel aardig wat auto’s op de parkeerplaatsen en er liepen wel wat mensen. De vorige keer dat we hier waren, maar dat is al jaren geleden, lag er op de berg nog sneeuw (in de zomer!) en kwamen er nog skiërs en snowboarders naar beneden! Nu dus niet. (foto’s komen later, staan nog op het kaartje in de camera...)

Na een poosje rond te hebben gelopen en een eind het pad op om van wat hoger de omgeving te bekijken, zijn we weer in de auto gestapt en hebben het rondje afgemaakt, terug richting de outlet met Disney winkel in Woodburn. Daar bij de Starbucks eindelijk voor de verleiding bezweken en heb ik eenSalted Caramel Mocha Frappuccino®(wel een kleine!)gekocht. (zie foto) En lékker dat dat is! Maar wel erg koud!??

Zo, weer twee dingen van m’n denkbeeldige lijstje af kunnen tekenen vandaag!?

Daarna, onderweg naar Martin en Angée, nog ergens wat gegeten en om een uur of 8 waren we weer bij hen thuis, waar we bijna meteen aan de gewone koffie konden?.

En het was weer gezellig! Morgen de koffers opnieuw inpakken en wegen... en misschien nog even het huis uit, naar buiten.

Nu naar bed. Weltrusten!

Dag 21, zondag 30 september

Weer een langzame start.

Het bleef lang stil in huize Glavalo! Max had al aangekondigd dat hij tot 2 uur wilde slapen en de anderen bleven ook stil.

Toen ik voor Aren en mij met het ontbijt bezig was kwamen Martin en Angée ook beneden. Bella was erg laat thuis, zei Angée, zij sliep nog!

FaceTime met ma gehad, eerst samen met Martin en Max kwam er ook bij. Bella schoof ook aan en iedereen is een poosje in beeld geweest en ma heeft met iedereen kunnen praten. Heeft aan Max en Bella haar breiwerk laten zien, een sjaal, hoever ze al was en welke kleuren er in zaten. Ze had al een heel eind gebreid!

Na de FaceTime zijn we met z’n vieren naar Costco gereden, Max, Martin, Aren en ik. Aren reed. Wat is dat toch een grote winkel, met veel van alles en grote verpakkingen!Voor een en ander kunnen slagen.

Ondertussen was Angée naar een babyshower van Amanda, dochter van Patty.

En vanavond zijn we met z’n zessen bij Red Robin gaan eten, dat stond nog op m’n denkbeeldige lijstje van dingen die ik wilde doen. Bijna alles wat er opstond is afgewerkt.

Na het eten hebben Martin en Angée Max naar z’n kamer van de universiteit gebracht. Voor hij weg ging liep hij nog even in de kasten en koelkast te ‘shoppen’.??Er verdween nog van alles in z’n rugzak, terwijl zijn ouders al flink wat voor hem hadden gekocht en verzameld wat mee moest.?

We hebben de avond met z’n vieren met een drankje besloten.

Weltrusten!

Dag 20, zaterdag 29 september

Deze dag beginnen we relaxed. Gezellig zitten praten en we zijn naar wat winkels geweest. Geslaagd voor de Oregon kalenders, die, als het even kan, al jaren aan de muur hangen in Dordrecht (op twee adressen), Barendrecht, Utrecht en Papendrecht! Deze opdracht was van onze moeder...dank u wel, ma!?

We zijn ook naar de outlet in Woodburn gereden, maar konden niet vinden wat we zochten... 

Eenmaal terug bij de familie was het weer gezellig! Max is opgehaald en met hem erbij is het stelletje compleet. Hij moest alleen wel even bijslapen, de afgelopen weken op de campus waren intensief geweest...

Bella had met klasgenoten een etentje en daarna was er een dansfeest op school. Ze was er helemaal op gekleed! Na de dans ging de groep naar het huis van een klasgenoot, zijn ouders hadden de meisjes en een aantal jongens uit de klas bij hen in hun grote huis uitgenodigd! Angée heeft Bella ‘s avonds laat opgehaald.

Wij zijn hier in huis gebleven.

Dag 19, vrijdag 28 september

Voor een hartig ontbijt naar de buren gegaan, Kit Carson.

Daarna de auto ingepakt, de sleutelkaartjes in het kastje bij de receptie laten glijden en vertrokken naar Mount St. Helens. Het was nog rustig op de I5 naar het zuiden, richting Portland.

Het was weer mooi in het park rond de vulkaan. Weer foto’s gemaakt. (De foto’s zijn nog even niet beschikbaar.)

Er poseerde nog een ‘chipmunk’ voor ons en de andere toeristen bij het Johnston Ridge Observatory! Hij (of zij) bleef rustig zitten??.

Na enkele uren hebben we het park verlaten en zijn richting Portland gereden. Het was nu wat drukker op de weg, vooral de weg door Portland was filerijden! Eenmaal daar doorheen ging het beter.

Vóór we naar 10635 SW Edgewood Ct reden moest de auto eerst gewassen worden! Aren was er gistermiddag al naar op zoek geweest, maar had geen wasstraat kunnen vinden!

Op SW Edgewood Ct werden we hartelijk ontvangen. Angée had net met een vriendin een eind (hard?)gelopen en ze zaten op de stoeprand uit te puffen en na te praten, het was warm in Wilsonville! Was het 27 gr. C?En Martin opende al snel de voordeur!

De ‘homecomingparade’ van Bella’s highschool was ‘s middags al. (Te vergelijken met een carnavalsoptocht in ons land, maar dan met maar 4 wagens, van elk leerjaar één. Dus van de eerste klas, de tweede, de derde en de vierde, de ‘seniors’, de eindexamenklas.) Angée moest er eerder zij dan wij. Na de optocht was er een American football wedstrijd van het schoolteam, de Wildcats en een ander team, de Vikings. Angée kwam bij ons op de tribune zitten. We zijn alleen bij de eerste helft wezen kijken. In de rust stonden de Wildcats al gigantisch voor! Meer dan 40 tegen 0! Ze zullen wel hebben gewonnen, we zijn naar huis gegaan...

Twee wasjes kunnen doen en gezellig met elkaar zitten kletsen en Wordfeud spelen. Angée begon in een boek, geschreven door een bekende van haar uit haar schooltijd. Ze had het die middag na de parade (geloof ik) gekocht bij de schrijfster, en die had het gesigneerd.

Bella was ondertussen ook thuis gekomen en al snel naar haar kamer vertrokken...??

En toen gingen we naar bed. Morgenochtend komt Max voor het weekend, Martin of Angée gaat hem halen...

Dag 18, donderdag 27 september

Eerst om het ‘continental breakfast’ gegaan bij de receptie. Daarna naar het ‘National Park Mount Rainier’ gegaan, de route langs de noordkant.Een mooi gebied, veel bomen, bergen en af en toe een ondiepe rivier met veel rotsblokken. (Zie foto)

Uiteindelijk konden we niet verder, de weg hield op bij een parkeerplaats waarvandaan je kon ‘hiken’, een wandeling maken. Daar waren we niet op gekleed, we hadden blote voeten en een korte broek aan... Dus dan maar terug rijden. Over een eenbaansweg. We kwamen weer op de goede weg, verder om de berg heen. In de verte zagen we Mount Rainier liggen, maar om dichterbij te komen om er foto’s van te maken, dat lukte ons niet helaas. We hadden beter langs de zuidkant kunnen gaan...

We waren ver in de middag weer in onze kamer bij Relax Inn.

‘s Avonds heerlijk gegeten bij een restaurantje, niet veel zitplaatsen, op loopafstand, even over een volgens ons weinig gebruikte spoorlijn. We hebben geen trein voorbij horen toeteren. Dat doen ze hier als ze een overweg naderen...

Het restaurantje heet ‘South Pacific Bistro’ en serveert Chinees, Thais en Vietnamees eten. Heerlijke noodles met vlees, grote garnalen en groente. (Zie foto)

‘s Avonds heeft Aren de jacuzzi uitgeprobeerd en ervan liggen genieten

Morgen via Mount St. Helens terug naar de familie in Wilsonville.

Dag 17, woensdag 26 september

We zijn tegen half 10 uit Wenatchee vertrokken. Einddoel voor vandaag was Tacoma. En na een voorspoedige rit bereikten we die stad ook. Maar toen zagen en realiseerden we ons, dat Tacoma een wereldstad is en qua bebouwing en drukte op de weg niet onderdeed voor Seattle! Volgens ons lijkt het wel of Seattle naadloos overgaat in Tacoma! En we hebben totaal niet de behoefte om in zo’n grote stad een slaapplek te zoeken! Dus even geparkeerd en op de kaart naar een nieuwe bestemming gezocht, het was nog vroeg, we hadden nog tijd genoeg. We kozen Chehalis uit (dat ligt ten zuiden van Tacoma, we deden er over de Interstate 5, drie kwartier over om er te komen), omdat je van daaruit makkelijk naar Mount Rainier en Mount St. Helen kan komen...denken we. Dat gaan we niet morgen allebei doen...misschien kunnen we hier nog een nacht blijven.

En ‘hier’ is in de ‘Relax Inn’, in Chehalis. Een ruime kamer met een heel breed bed en veel loopruimte. De kamer heeft een koffiemachientje, zelfs een koelkast en een magnetron. In de badkamer is een bad met een jacuzzi!

Als we hier nog een tweede nacht kunnen blijven, dan gaan we morgen naar Mount Rainier en vertrekken we vrijdag en gaan dan eerst naar Mount St. Helen en daarvandaan door naar de familie...

Zo denken we er nú over, maar we zijn flexibel, als het zo niet kan, doen we het anders

Dag 16, dinsdag 25 september

(Daan is vandaag 2 jaar geworden en het was de verjaardag van mijn oma, geboren in 1895.)

Eerst ontbeten en daarna een prachtig route over Hw 2 gereden! Heel afwisselend. Foto’s van het wisselende landschap gemaakt.

Uiteindelijk in Wenatchee aangeland en na wat rondgekeken te hebben, een kamer (nr 105, net als gisteren?) geboekt in het Super 8 Windham hotel/motel (13.18u). Mooie, ruime kamer, met koffiemachientje, magnetron en koelkast als extra’s.

We hebben weer in de buurt van het motel rondgereden en zijn in wat winkels wezen kijken, er zijn er hier heel veel! Daarna terug en een paar uren gerelaxt op de kamer, boek lezen, puzzeltje maken enz.

Gegeten bij Red Robin en daarvandaan een lange wandeling gemaakt tot we na 19.00u weer terug waren op de kamer.

Daar heb ik me over de kaart gebogen en zitten puzzelen waar we nog heen willen. Eigenlijk willen/hoeven we niet zo nodig naar de stad Seattle (zijn we al eens geweest), dus zoeken we op de kaart wat we nog wél willen! We besluiten dat we i.p.v. naar Seattle, beter naar Tacoma, Washington, kunnen gaan. Daar dan 2 nachten blijven en in die omgeving kijken. Mount Rainier, Mount St. Helens (zijn we ook al eens geweest, maar wij vinden de natuur nog altijd te verkiezen boven een drukke, grote stad??).... en dan vrijdag 28 september naar Wilsonville terugrijden, als alles volgens plan gaat.