Dag 15, maandag 24 september

Voor het ontbijt hebben we de sleutelkaartjes ingeleverd en zijn we bij de Cracker Barrel Old Country Store (tegenover de Super 8 Windham) gaan ontbijten. Eindelijk weer eens een ontbijt met gebakken ei na al die zoete ontbijtjes (wafels, jam, syrup lichtgekleurd brood)!

Na dat heerlijke ontbijt zochten we de snelweg op, richting Spokane. Het werd een rit met een afwisselend landschap. Dit keer geen eindeloze kale vlaktes met af en toe een kudde zwarte koeien! We zouden dit keer niet veel km afleggen, zijn ook maar één keer gestopt om onze benen te strekken en er meteen een s.s. van te maken. Én Aren heeft een keer getankt...

Na een afwisselende rit kwamen we in Spokane, waar we eerst wat winkels in geweest zijn. Uiteindelijk belanden we bij een EconomoLodge in Zuid Spokane.

Ze hadden wel een kamer voor ons, we kregen nummer 105, ver bij de ingang vandaan. (Zie helemaal rechts de witte huurauto.) En beneden dus. De WiFi werkt in de kamer niet goed, dan moeten we eerst naar de ingang lopen.

We zijn in de Spokane Valley Mall naar binnen gegaan, op zoek naar wat er op Elines verlanglijstje staat. Het nog niet kunnen vinden. Wat we wél vonden was een ‘cinamon roll’. Dat is een soort Amerikaanse bolus?? We hebben voor ons allebei een mini gekocht en er van gesmuld...

‘s Avonds zijn we Mexicaans gaan eten, omdat dat restaurant op loopafstand van het motel ligt.?We hebben er heerlijk gegeten!

Doordat het hier weer een uur vroeger is dan waar we vandaan kwamen, krijgen we eerder slaap dan de tijd die de klok hier aangeeft! Plaatselijke tijd 9 uur, voelt voor ons als 10 uur.?

(In Twin Falls, Idaho, moesten we de klok een uur vooruit zetten en pas vandaag weer een uur terug!?)

Morgen willen we naar Wenachee (?) rijden. En daarna naar Seattle, naar de haven. En onderweg hopen we weer mooie natuur te zien en ervoor te stoppen...

(Bovenstaande zal ik later kunnen posten dan ik het heb getikt, het lukt nu niet.)

Dag 14, zondag 23 september

Uitgecheckt door de sleutelkaartjes, na het ontbijt, in te leveren en daarna zijn we op pad gegaan naar ons volgende doel.

Een rit van Saint Anthony, Idaho naar Missoula, Montana. 515 km door wisselend landschap. Weer veel zwarte koeien gezien en zelfs een kudde schapen! En wat dode dieren op en aan de kant van de weg.

We zijn verschillende keren op een ‘rest area’ gestopt om o.a. de benen te strekken. Uitstekend verzorgde gebouwtjes met schoon sanitair vinden we op zulke plaatsen.

We waren te vroeg bij het motel, onze kamer was nog niet gereed... Toen zijn we de omgeving maar gaan verkennen en hebben een lunchdinner gegeten, want ons ontbijt was al verteerd...?.Dat beviel ons goed, was erg lekker. Daarna hebben we nog wat rondgereden, zijn een Target(dat is een grote winkel) in geweest en toen weer naar het motel.

Weer een prima, ruime kamer (nr215). In een groot gebouw met veel kamers.

Voor het ontbijt moeten we morgenochtend wel naar een restaurantje even verderop, want dat verzorgen ze hier niet.

We willen morgen minder km afleggen en richting Spokane, Washington (313 km) of Lewiston, Idaho (353 km) rijden.

Dag 13, zaterdag 22 september

Onze dag begon met een verrassing na het ontbijt, toen we ons in de kamer klaar aan het maken waren om voor de tweede keer naar Yellowstone te gaan.

FaceTime op Aren z’n mobiel, na de vraag in een app van Boudewijn of we WiFi hadden! En daar kwam Sam in beeld! Wat was dát leuk! Het was héél fijn om Boudewijn, Eline, Sam en Juno te zien en te horen?.

We hebben er van genoten (en veel kusjes gekregen).

Na de FaceTime reden we naar Yellowstone, waar we weer veel moois hebben gezien. Behalve de geysers in het park ook bisons en een elk (edelhert) die in het water van de rivier stond, maar toen waren we al op weg naar de uitgang bij West Yellowstone. Onderweg naar ons motel zagen we behalve veel kuddes koeien en paarden ook een kudde herten, kleiner dan dat edelhert.

We zijn er wat vroeger dan gisteren uit vertrokken, de weg terug duurt ook nogal lang en we waren eigenlijk wel zo’n beetje verzadigd. Bovendien ligt dat wat te zien is soms bijna 30 km uit elkaar. Er moet dus ook nogal wat worden gereden! Maar het heeft weer veel mooie plaatjes opgeleverd. Aren heeft er al een paar van op Instagram gezet.

En ik heb de foto’s van gisteren en vandaag net allemaal op de laptop gezet. Ik kan nog steeds niet kiezen, er zijn zoveel mooie foto’s! (vind ik).

(Allebei onze kinderen hadden ons het bericht geappt van de brand in een huis in Papendrecht, waar 2 kinderen van mijn ‘oude’ school en hun ouders dood bij zijn gevonden... Wat is dát vreselijk!)

Morgen vertrekken we naar Missoula, Montana.

Dag 12, vrijdag 21 september

Vandaag gaan we naar Yellowstone National Park, voor het grootste deel gelegen in de staat Wyoming. Het is wel 5 kwartier rijden, almaar rechtdoor! Beetje saai. Maar naast de weg zien we dat er al bomen zijn die gele en rode bladeren laten zien! Een prachtig plaatje levert dat op, samen met de nog groene bladeren en de zon, die er op schijnt! 

Tijdens de rit stinkt het opeens verschrikkelijk! Aren heeft langs de weg een dode skunk (stinkdier) zien liggen...bah, wat een stank!

Onderweg zien we weer veel meest zwarte koeien samen met hun kalfjes en vaak ook samen met enige stieren. Verspreid over een groot stuk land met weinig groen erin. Tenminste, vanuit de auto gezien... Er zijn in dit gebied heel veel koeien! Voornamelijk zwarte, maar ook bruine. Ook hebben we groepen paarden zien grazen op een groot stuk land (wat veel besproeid wordt!) 

In het park Yellowstone hebben we weer veel moois gezien! En er veel foto’s van gemaakt. Het was er erg druk. Bussen vol met Aziaten, die, bijna allemaal, druk en hard liepen te praten en overal foto’s van andere Aziaten en van zichzelf, met op de achtergrond een geyser, maakten! Geysers stinken wel, zeg! We hebben nog lang niet alles gezien, dus gaan we morgen wat vroeger op pad. Het is aan het eind van de dag ook nog eens 5 kwartier terug rijden!

En voor we bij de uitgang waren, waren we ook nog zéker een half uur onderweg!

We hebben besloten dat we hier nog een derde nacht blijven en dan zondag verder trekken. Ons volgende onderkomen wordt voor 1 nacht een motel in Missoula, Montana.

Vanavond hebben we hier in het dorp bij Fong gegeten, een Chinees restaurant. Het eten was heerlijk, maar we hadden net zo goed genoeg gehad aan één portie voor ons allebei, zoveel eten kregen we! We hebben ons bord bij lange na, niet leeg kunnen eten! 

Dat was vrijdag 21 september.

(Geen foto’s, ik kon nog niet kiezen??, zoveel mooie zijn er!)

Dag 11, donderdag 20 september

Alles ingepakt, uitgecheckt/sleutelkaartjes ingeleverd en met de bagage naar Perkins, restaurant & bakery gereden voor een ontbijt.

Na het ontbijt richting Saint Anthony gereden. Het was een rit van 324 km, zouden we in 2 uur en 43 minuten kunnen rijden. Maar dat doen we niet! We stoppen na ongeveer een uur bij een restplace. Kijken daar een poosje rond, constateren dat het er best wel stevig waait en gaan na uitgewaaid te zijn (en een s.s.) weer verder.

Na weer een eind rijden stoppen we bij een volgende rustplaats, waar een pad uitgezet is met informatie over het gebied waar we nu lopen. Daar ligt n.l. veel lava!Het is erg mooi en ook interessant en we nemen er dan ook weer foto’s van.Ook daar waait een frisse wind...

Nu is het niet ver meer en we hebben de Henry’s Fork Inn al snel gevonden in Saint Anthony. Het ziet er prima uit, is onze eerste indruk.

We krijgen kamer 207 en 2 sleutelkaarten. We laden de auto uit en wisselen bagage en de was met wat er schoon in de koffers zit en nemen weer alleen een rugzak en trolley mee de kamer op de tweede verdieping in. Het is een heel ruime kamer met een groot Kingsize bed (daar zou je makkelijk met z’n drieën in kunnen, maar gelukkig zijn we met z’n tweeën??). Er zijn zelfs 3 stoelen en een relaxstoel! Vlakbij is een Mexicaans restaurant waar we ‘s avonds willen gaan eten.

Maar eerst volgen we een tip van een werkneemster van de Inn. Ze begroette ons vriendelijk en vroeg of we op pad waren naar Yellowstone. Daarop tekende ze voor ons uit hoe we bij de Uppercut Mesa Falls konden komen, want dat was zó mooi, dat zouden we beslist moeten gaan zien. Het was niet ver, maar 3 kwartier hier vandaan. Of waren we moe? Nee, zei Aren, helemaal niet moe. Dus we zijn er heen gegaan. Het was inderdaad mooi. Je moest er nog wel een stukje voor lopen vanaf de parkeerplaats en wat trappen af, maar dat was de moeite beslist waard! Dus we hebben natuurlijk weer lopen fotograferen...

Weer terug, na nog in het dorp een nieuwe voorraad flesjes water te hebben gekocht, zijn we bij het Mexicaanse restaurant gaan eten. Daar serveren ze heerlijk eten (natuurlijk weer teveel voor ons...) en we vinden het niet duur.

Na het eten de kamer opgezocht en onze foto’s verwerkt/bekeken, gepuzzeld, gelezen, Wordfeud, enz. En ik heb een paar foto’s op Instagram gezet. En dit getypt.

Nu is het mijn bedtijd...het is kwart over 10 geweest...??

Dag 10, woensdag 19 september

Een heerlijk ontbijt bij Perkins gegeten. Daarna naar de parkeerplaats bij de brug over de Snake River gereden.

Twin Falls ligt op een hoogte van 1138 m. En die rivier ligt méters lager! De brug eroverheen is dus ook op een behoorlijke hoogte. Als je er overheen loopt, wat we hebben gedaan, en je kijkt naar beneden...dan bekruipt je toch wel even een gevoel van ‘laten we hopen, dat deze brug in een goede staat verkeert’...

We hebben allebei nogal wat foto’s gemaakt. Eerst aan de kant waar zich ook een Visitors Center bevond en later vanaf de brug en aan de overkant.

We zijn ook in dat Visitors Center geweest, maar dat leek meer op een souvenirswinkel met een klein gedeelte waar informatie te zien en te lezen was over de ontstaansgeschiedenis van Twin Falls en de brug.

We zijn nog even op een bankje in de zon gaan zitten, genieten van het mooie weer.

We waren niet de enige toeristen bij de brug. Er werd ook van de brug gesprongen door deltavliegers (?).

Daarna zijn we naar het zuiden gereden om in het historisch centrum wat rond te kijken. Daar stonden inderdaad oude gebouwen en was er flink wat groen, tenminste, in het City Park in Hansen Street stonden nogal wat bomen die daar waarschijnlijk al tientallen jaren, zoniet langer, stonden.

Na er een poosje rond te hebben gelopen zijn we weer noordwaarts gegaan. Getankt, fruit gekocht (je moet immers aan je vitaminen denken?) en penlight batterijen.

Terug naar de kamer en gerelaxt... puzzeltje, foto’s op laptop gezet en op dat grotere scherm bekeken, wat gelezen, gekletst, kaart bestudeerd, Wordfeud gespeeld, enz.

Tot het tijd was om wat te gaan eten bij Perkins.

Na het eten naar de kamer gelopen en ons weer vermaakt.

Tot bedtijd...en dat is het nu voor ons. 

Morgen verlaten we Twin Falls en rijden we verder richting Yellowstone Park, tot in Saint Anthony, Idaho. Daar willen we ook weer 2 nachten blijven en van daaruit tot en met zaterdag naar en in het Yellowstone Park zijn.

Dag 09, dinsdag 18 september

Vanmorgen zijn we uit John Day vertrokken na bij de Subway een ontbijt te hebben genuttigd.

Dat was absoluut niet duur en het was een prima hoeveelheid! Het viel me op, dat ze bij de Subway aangeven hoeveel calorieën er in hun producten zitten en dat je kan zien wat je wél mag eten als je bijv. een glutenallergie hebt of geen koolhydraten wilt eten...

Na het ontbijt zijn we naar Twin Falls vertrokken. Dat eerste stuk was nog wel leuk om te rijden. We hebben heel veel kuddes koeien gezien, meest helemaal zwarte, soms helemaal bruine (hun eigen kleur!?). Er liepen ook gewoon stieren bij en kalfjes. Het viel ons op, dat de koeien elkaars nabijheid niet zochten, maar verspreid over de vrijwel grasloze vlakte liepen te grazen of lagen te liggen.? Dat kwam zeker omdat er niet veel te eten te vinden was...?

We hebben ook reeën (of hertjes) gezien. Levende en dode exemplaren. Zo liepen er twee vlak langs de snelweg, gelukkig meteen weg van de snelweg. Ook lag er hier en daar een dode vos langs de kant. En een racoon/wasbeer..

Gelukkig ook leuke, levende vogeltjes.?

Toch leek de rit over die weg eindeloos lang te duren, met zicht op een vrijwel kale vlakte... En nergens kon je even langs de kant stoppen...

In Idaho is het een uur later dan in Oregon. Mountain time, stond er op de borden langs de weg.

Aan het eind van de middag waren we bij het motel dat we op internet uitgezocht hadden. Maar we waren eerst nog even, omdat we dat leuk vinden, naar een winkelcentrum aan het begin van deze plaats gegaan. Het was een groot winkelcentrum, leek wel een beetje op Washington Square, maar misschien lijken al die grote winkelcentra hier wel op elkaar!

We zijn bij Perkins Restaurant & Bakery gaan eten. Een prima plekje en goed eten voor een goede prijs! En geen te grote porties. Wel genoeg om geen dessert meer te nemen.?? Je kunt er ook ontbijten en dat zijn we van plan morgen te doen. Ook hier stond er op de menukaart bij alles wat je kon bestellen bij hoeveel calorieën het was en of je het kon eten als je een dieet volgde. En voor mensen die een dieet volgden waren er ook gerechten om te kunnen eten! Zelfs was er een speciaal lijstje voor 55+sers en kinderen?? Maar daar hebben we niet uit gekozen...de salade die ik koos, was ook goed voor mij ??

O, en dat vergat ik bijna nog: we blijven hier 2 nachten. Even bijkomen van die saaie rit?. En we hebben een prima kamer! Zijn zeer tevreden.??

Dag 08, maandag 17 september

Vanmorgen hebben we onze spullen verzameld en zijn we rond kwart over 10 een ‘scenic’ (een mooie, toeristische) route gaan rijden om bij de Painted Hills uit te komen.

Dat was toch verder weg dan we dachten! En eigenlijk, voor het goede, hebben we teveel km (miles) gereden vandaag!

We hebben nu een kamer in de John Day Inn, in het stadje John Day.

Lekker gegeten in een restaurantje op loopafstand.

Morgen gaan we richting Yellowstone, maar dat gaan we in kortere etappes doen! De bedoeling is dat we in Twin Falls, Idaho, in een motel gaan voor 1 nacht. Ik heb er al 2 opgezocht waar we naar toe zouden kunnen gaan...

Nu is deze dag ook alweer om.