Vroeg op: 05.30u. Wassen, aankleden, opruimen en beneden ontbijten. Uitgebreid ontbijtbuffet! Goed voorzien van allerlei lekkere etenswaren.

Na het ontbijt de tanden poetsen en de laatste dingen in de koffers doen, koffers dicht, rode riem erom en uitchecken (sleutelkaartje inleveren).

Naar Schiphol lopen met de bagage op een karretje.

In de rij om de koffers af te geven (Aren had thuis al via de computer ingecheckt), maar daar konden we niet betalen voor het meenemen van de koffers. (We hadden een ticket waar de koffer niet inclusief was.)Ervoor betaald op de aangegeven plek.

Toen moesten we door meerdere controlepunten. Ons paspoort en ticket zijn meerdere keren op verschillende plekken gecontroleerd!

Onze handbagage ging door een scan (laptop, iPad en ereader eruit in een bak, telefoon ook en je zakken leegmaken). Wij door een scan en daarna werden we ook nog gefouilleerd.

We mochten verder. Na een paar meters paniek! Waar waren mijn paspoort en boardingkaart! Nergens in m’n tassen te vinden! Ik terug naar de bagagescan, lag het daar nog ergens? Ze keken goed, vonden het niet! 

Nog een keer met een personeelslid! Nee, was er niet!

Terug met Aren een paar stappen richting boarding...opeens kwamen ze tevoorschijn! Ze bleken bij Aren zijn paspoort en boardingkaart in z’n tas of zijn zak te zitten! Wat was ik opgelucht! Aren ook!

We konden het laten zien en mochten doorlopen.

Uiteindelijk konden we bij gate E2 gaan wachten tot we het vliegtuig in konden.

Eenmaal aan boord hebben we tot ongeveer 14.20u aan de grond gezeten vóórdat we de lucht in mochten en konden! Er was een computerstoring en we moesten terug naar de gate, er moest een technicus komen.

Die heeft het eindelijk verholpen en we vertrokken...taxieden naar de startbaan... er volgde een safety check...  Ho, stop! Er klopte wéér iets niet! Weer terug naar de gate!

Er moest een kapotte ‘switch’ gerepareerd worden! En als dat niet lukte moest er een nieuwe ingezet worden, die was al onderweg, zei de captain.

Er werd weer een veiligheidstest doorlopen en toen konden we eindelijk écht vertrekken! 

Al die tijd hebben we alleen wat te drinken gekregen en een klein zakje met wat zoute koekjes...

Om ongeveer 14.20u vertrokken we naar de startbaan en tegen 15.00u waren we los van de grond!

Om ongeveer kwart voor 4 plaatselijke tijd landden we op het vliegveld van Portland, PDX. Maar toen moesten we nog door de douane. Eerst in de rij voor de mensen die thuis op de computer een esta-formulier hadden ingevuld en toestemming hadden gekregen om het land in te kunnen.

Moest je bij een machine je paspoort laten scannen, een vingerafdruk van je 4 vingers van je rechterhand laten maken en daarna nog een foto van je gezicht. Dan rolde er een papierstrook uit en daarmee moest je weer in een volgende rij gaan staan!

De douanier daar wilde óók je paspoort weer zien, hij stelde enkele vragen en ‘gebood’ ons op een barse manier onze vingerafdrukken te geven en een foto te laten maken.(was een heel onvriendelijke, botte man: “Rechterhand!” “Vingers!”, “Duim!”, “Linkerhand!“ “Vingers!”, “Duim!”, “Foto!”)

Toen mochten we verder, onze koffers halen. De bagageband was al leeg en wat er nog aan bagage was stond bij de wand. Koffers waren snel gevonden. 

Nu op naar de pendelbus die ons naar de terminal moest brengen.

Om 16.45 u appte ik Martin (we hadden daar eindelijk even tijd om berichten te lezen en te versturen) dat we op de bus stonden te wachten.

Hij bood aan, dat we die nacht wel bij hen mochten komen slapen als we te vermoeid van de reis waren om naar het hotel in Lincoln City te rijden.

Buiten de terminal een pendelbus van Thrifty gevonden die ons naar de gehuurde auto zou brengen. Het is een witte Ford Escape geworden.

We hebben Martin zijn advies opgevolgd en de 205 door Portland gevolgd om de spits te vermijden, maar zijn niet op zijn aanbod ingegaan. We reden liever door naar het hotel...

Bij de Inn at Lincoln City aangekomen bleek iedereen buiten te staan en loeide het brandalarm! Stonden de sprinklers onder de doorrijruimte te sproeien! Had een gast met een te hoge auto er weer een geraakt, zodat die begon te werken en het alarm in werking ging! Net als een van de keren jaren geleden, toen wij er ook logeerden...

Ingecheckt. Mooie, grote kamer! Vroeg naar bed en lekker geslapen. Om 2 uur er even uit, daarna tot 7 uur ongeveer, geslapen.